گلوتریو:
دارویی جدید از شرکت عبیدی خوراکی ترکیبی کاهنده قند خون است که به تازگی وارد سبد دارویی ایران شده است.
ترکیبات دارو: 
- امپاگلیفلوزین
- لیناگلیپتین
- متفورمین پیوسته رهش
امپاگلیفلوزین:
در دیابت نوع دو کاربرد دارد. بازجذب گلوکز را کاهش می دهد و بنابر این قند ادرار را افزایش می دهد.در کنترل بیماری های قلبی عروقی نیز کاربرد دارد و با توجه به عوارض جانبی کمی که دارا می باشد مصرف این دارو در حال افزایش می باشد
لیناگلیپتین:
جهت درمان دیابت نوع دو تجویز می شود.این دارو با مهار دی پپتیدیل پپتیداز ۴، مکانیسم اینکرتین را کند می کند در نتیجه سنتز و آزاد سازی انسولین افزایش می یابد و سطح گلوکاگون نیز کاهش می یابد.متابولیسم این دارو کبدی می باشد.عمده دفع لیناگلیپتین از راه مدفوع است و نیمه عمر آن ۱۲ ساعت می باشد.
متفورمین پیوسته رهش:
این متفورمین یا متفورمین ایکس آر extended release برخلاف متفورمین های معمولی که متفورمین آی آر یا Imidit Release تفاوت هایی دارد،تاثیرش تا حدودی بیشتر از متفورمین های معمولی هست هم در کاهش قند خون و یک تاثیر کمی هم در کاهش چربی های خون دارد و نکته دیگه این هستش که این نوع متفورمین ها به واسطه اینکه به آهستگی در جریان خون وارد میشود یعنی از طریق روده ها آزاد میشود به تدریج و به آهستگی جذب میشود، در طول ۲۴ ساعت اثر یکسانی دارد، بنابراین عزیزانی که متفورمین های آهسته رهش را استفاده می‌کنند، می‌توانند آن را یک بار در شبانه روز استفاده بکنند، معمولاً بعد از شام توصیه میشود که عوارض گوارشیش کمتر و تاثیرش روی قند ناشتا بهتر خواهد بود.ولی از آن مهمتر عوارض گوارشی که با متفورمین های معمولی دیده میشود.معمولاً با این نوع متفورمین ها عوارضی مثل درد شکم، تهوع، استفراغ، اسهال،نمی‌بینیم یا خیلی کمتر می‌بینیم.چون قرص های متفورمین خیلی از اوقات از نظر گوارشی خیلی بد تحمل میشود و متفورمین های آهسته رهش این وضعیت را برای ما به وجود آوردند که راحت تر بتوانیم استفاده بکنیم.
مکانیسم عمل گلوتریو:
امپاگلیفلوزین موجود در دارو از طریق مهار باز جذب گلوکز در کلیه، لیناگلیپتین موجود در آن از طریق مهار آنزیم دی پپتیدیل پپتیداز و متفورمین موجود در آن از طریق کاهش مقاومت به انسولین باعث کاهش قند خون می‌شوند.
در ضمن هر دو ترکیب لیناگلیپتین و متفورمین با کاهش تولید گلوکز در کبد به کنترل قند خون کمک می‌کنند.
موارد مصرف گلوتریو:
این دارو همراه با رژیم غذایی و ورزش برای کاهش قند خون در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع ۲ استفاده میشود. همچنین در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع ۲ همراه با بیماری شناخته شده قلبی و عروقی که مصرف امپاگلیفلوزین (موجود در دارو) جهت کاهش احتمال خطر مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی عروقی مورد نیاز است.
مصرف گلوتریو در بارداری و شیردهی:
بارداری:
مطالعات کافی در زنان باردار انجام نشده است. به همین دلیل مصرف این دارو در بارداری به خصوص طی سه ماهه دوم و سوم توصیه نمی‌شود.
شیردهی:
در مورد ترشح این دارو در شیر انسان اطلاعاتی در دسترس نمی‌باشد. لذا مصرف آن در دوران شیردهی توصیه نمی‌گردد.
نحوه صحیح مصرف گلوتریو:
کودکان
بی خطری و کارآیی این دارو در کودکان ثبت نشده است.
در خصوص نحوه صحیح مصرف این دارو به نکات زیر توجه کنید:
۱- این دارو را دقیقا مطابق با دستور پزشک مصرف کنید.
۲- این دارو را یک بار در روز همراه با غذا و در هنگام صبح میل نمایید. مصرف دارو همراه با غذا احتمال تحریکات معده را کاهش می دهد.
٣- قرص را به طور کامل بلعیده، از شکستن، خرد کردن، حل کردن یا جویدن آن خودداری نمایید. در صورت اشکال در بلع قرص، با پزشک خود مشورت نمایید.
۴- در صورت مشاهده قرص در مدفوع، با پزشک خود مشورت نمایید. از قطع مصرف ناگهانی دارو بدون مشورت با پزشک خودداری نمایید.
۵- مصرف همزمان این دارو با سایر داروهای ضد دیابت ممکن است توسط پزشک توصیه گردد. در چنین شرایطی افت قند خون ممکن است حادث شود.
۶- قبل از شروع و در طی دوره درمان، آزمایشات خون جهت کنترل عملکرد کلیه ها توسط پزشک انجام می گیرد.
۷- در هنگام مصرف این دارو، ممکن است در ادرار قند مشاهده گردد.
۸- در هنگام مصرف این دارو، رعایت رژیم غذایی، انجام تمرینات ورزشی و نحوه اندازه گیری قند خون توسط پزشک توصیه می گردد.
۹- در صورتی که یک نوبت از مصرف دارو را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن فورا آن را میل کنید. در صورت عدم به یاد آوردن زمان مصرف نوبت بعدی، فقط آن نوبت را مصرف نموده و از دو برابر کردن مقدار دارو خودداری کنید.
بزرگسالان:
در بیماران تحت درمان با متفورمین هیدروکلراید همراه با و یا بدون لیناگلیپتین، شروع درمان با گلوتریو ای آر باید با دوزی انجام گیرد که حاوی مقادیر مشابه مصرف کل روزانه متفورمین هیدروکلراید، ۱۰ میلی گرم امپاگلیفلوزین و ۵ میلی گرم لیناگلیپتین در روز باشد.در بیماران تحت درمان با متفورمین هیدروکلراید و امپاگلیفلوزین، همراه با و یا بدون لیناگلیپتین، شروع درمان با گلوتریو ای آر باید با دوزی انجام گیرد که حاوی مقادیر مشابه مصرف کل روزانه متفورمین هیدروکلراید، امپاگلیفلوزین و ۵ میلی گرم لیناگلیپتین در روز باشد.
مقدار مصرف بر اساس کارآیی دارو و تحمل بیمار توسط پزشک تعیین می‌گردد. حداکثر مقدار مصرف این دارو، معادل ۲۵ میلی گرم امپاگلیفلوزین، ۵ میلی گرم لیناگلیپتین و ۲۰۰۰ میلی گرم متفورمین هیدروکلراید در روز است.
گلوتریو ای آر ۱۰/۵/۱۰۰۰ یا گلوتریو ای آر ۲۵/۵/۱۰۰۰ به صورت یک قرص یک بار در روز مصرف میشود.
گلوتریو ای آر ۵/۲.۵/۱۰۰۰ یا گلوتریو ای آر ۱۲.۵/۲.۵/۱۰۰۰ به صورت دو قرص با هم یک بار در روز مصرف میشود.
موارد احتیاط در مصرف گلوتریو:
۱- به منظور کنترل پیشرفت درمان بخصوص در چند هفته اول مصرف دارو، در فواصل منظم به پزشک خود مراجعه نمایید.
۲- در صورت انجام جراحی و سایر آزمایشات پزشکی با اشعه ایکس، پزشک معالج خود را در جریان مصرف این دارو قرار دهید. در چنین شرایطی قطع مصرف دارو حداقل به مدت ۲ روز پس از انجام جراحی یا آزمایشات پزشکی ممکن است توسط پزشک توصیه گردد. در طی این مدت در صورت عدم کنترل قند خون توسط رژیم غذایی و ورزش، مصرف انسولین ممکن است ضروری باشد.
۳- مصرف مقادیر بیش از حد دارو می تواند منجر به افت قند خون (هیپوگلیسمی) گردد. علایم هیپوگلیسمی باید قبل از بروز بیهوشی درمان گردد.
۴- مشکل دیگر در ارتباط با عدم کنترل بیماری دیابت، هیپرگلیسمی (بالا بودن قند خون) است. علایم هیپرگلیسمی آهسته تر از علایم هیپوگلیسمی (افت قند خون) ظاهر می گردد.
۵- مصرف این دارو ممکن است باعث مثبت شدن آزمایش قند ادرار شود.
موارد منع مصرف گلوتریو:
۱- سابقه حساسیت به امپاگلیفلوزین، لیناگلیپتین، متفورمین و یا هر یک از مواد متشکله این دارو که می تواند با واکنش هایی مانند آنافیلاکسی، آنژیوادم، درماتیت اکسفولیاتیو یا ورقه شدن پوست، کهیر و یا بیش فعالی برونش همراه باشد.
۲- نارسایی شدید کلیوی، مرحله انتهایی بیماری کلیوی و بیماران تحت دیالیز
۳- بیماری و یا نارسایی عملکرد کلیه ناشی از کولاپس قلبی عروقی (شوک)، انفارکتوس میوکارد حاد و سپتیسمی (عفونت خون)
۴- در شرایطی که کنترل دقیق قند خون مورد نیاز باشد، مانند:
سوختگی‌های شدید، از دست دادن آب بدن (مانند اسهال شدید یا مقاوم، استفراغ راجعه)، عفونت شدید (مانند عفونت های دستگاه تنفسی و ادراری)، جراحی بزرگ، ضربات شدید
۵- بیماری شدید، حاد یا مزمن کبد
۶- اعتیاد به الکل، سمیت ناشی از مصرف الکل
۷- بارداری (سه ماهه دوم و سوم) و شیردهی
