نقش مکمل های غذایی در دوران کاهش وزن بافت چربی
زمانی شما به قصد کاهش بافت چربی و ایجاد تناسب اندام با استفاده از رعایت یک رژیم غذایی کاهش وزن و در کنارش اجرای تمرینات بدنسازی متناسب با این هدف، رویه ای را در پیش می گیرید. یکسری موارد و ریزه کاری هایی وجود دارد که می توانند شما را در رسیدن به اهداف مربوطه یاری رسانده و به تدریج شما را به بدنی شکیل و متناسب نائل گردانند.
کاهش حجم توده عضلانی:
همیشه، در زمان رعایت یک رژیم غذایی کاهش وزن، به دلیل استفاده از نرخ کالری رسانی منفی، یعنی به صورت روزانه، کمتر از مقداری که بدن شما می سوزاند، به آن کالری برسانید، بدن تمایل دارد که جهت ایجاد انرژی، راحت ترین راه ها را در پیش بگیرد. یکی از اینها، یورش به بافت عضلانی بوده که آنها را در طی یک رویه بیوشیمیایی، به آمینو اسیدها تشکیل دهنده توده عضلانی تجزیه کرده و آمینو اسیدها را به گلوکز مبدل نموده و به عنوان سوخت، مصرف می نماید. خوب اگر شما واقعا به جهت تناسب اندام و دست یابی به بدنی شکیل با دارا بودن حجم معقولی از عضلات در کنار داشتن حداقل میزان بافت چربی، به تمرینات بپردازید. پس اگر به هر دلیل، نتوانید جلوی کاهش حجم توده عضلانی را به صورتی معقول، بگیرید، واقعا نقشه های شما برای ایجاد زیبایی اندام، نقش بر آب خواهد شد.
سارکوپنی به معنی کاهش توده عضلانی است
رفته رفته بدن، عضلاتی را که کلی زحمت برای افزایش حجم آنها کشیده اید، به سوخت تبدیل نموده و آنها را به زبانی ساده، به مصرف می رساند. که صد البته با چیزی که شما در ذهن خود دارد، کاملا متفاوت می باشد. پس باید به شکلی این روند را معکوس نموده و بدن را به استفاده از توده چربی برای تامین سوخت، ترغیب نموده تا به نوعی از توده عضلات خود، محافظ نمایید.
محافظت از حجم توده عضلانی:
محافظت از حجم توده عضلانی
یکی از راه های محافظت از توده عضلانی، رساندن کالری از منابع پروتئینی به بدن است. اگر احیانا، بدن بخواهد جهت تامین سوخت، به عضلات حمله ور شود، مسیرش به سمت این منابع غذایی پروتئینی منحرف شده و تا جای ممکن، عضلات از خطر کاهش حجم، در امان بمانند.
جدای از این مورد، بایستی در نظر داشت که اکثر ورزشکاران رشته پرورش اندام و زیر شاخه های آن، در دوران آماده سازی جهت مسابقات، نیازمند مواد غذایی ای بوده که معمولا دارای درصد اندکی از درشت مغذی های کربوهیدرات و چربی، می باشند.در اینجا، صد البته در کنار استفاده از منابع غذایی پروتئینی مرسوم مانند سینه مرغ، تخم مرغ، شیر با حداقل درصد چربی و مواردی از این دست، مکمل های غذایی وارد گود شده و ورزشکار را در رسیدن به اهداف مورد نظر یاری می رسانند.
مکمل های غذایی دوران کاهش وزن:
مکمل های غذایی مناسب جهت این دوران، آمینو اسیدهای شاخه دار، پروتئین وی و کازئین بوده که می توانند در کنار یکدیگر، یک محیط اصطلاحا آنتی کاتابولیسم یا به زبان ساده تر، ضد کاهش توده عضلانی را در بدن ایجاد میکنند. تا بوسیله آنها و در کنار یک تمرین بدنسازی حساب شده، هم ورزشکار بتواند حجم عضلات خود را تا جای ممکن حفظ نماید و هم به گونه ای معقول از درصد بافت چربی ذخیره شده کاسته و در طی یک روند تدریجی، به بدن مورد انتظارش، نائل شود.
استفاده از این مکمل ها چه تاثیری دارد؟
این مکمل ها، به راحتی می تواند ورزشکار را در مواقعی که احساس گرسنگی در بدن ایجاد می شود، یاری می رساند.ضمن اینکه فرآیند کاهش وزن بافت چربی را مختل نمی نمایند، باعث احساس سیری و کسب انرژی و در نهایت شادابی عضلات جهت ورزشکار شده و یک اطمینان خاطر ذهنی را مبنی بر استفاده بدن از بافت چربی ذخیره شده، بوجود می آورند. چرا که در مواقعی که سیگنال گرسنگی آزاد می شود، معمولا بدن راحت ترین کار را جهت تامین سوخت در پیش گرفته که همانا حمله به بافت عضلانی می باشد.حالا اگر از بیرون به بدن آمینو اسیدها را که عناصر تشکیل دهنده پروتئین ها می باشند، تغذیه نماییم، بدن از حمله به بافت عضلانی تغییر مسیر داده و به دنبال تامین بخشی از سوخت مورد نیازش از بافت چربی و بخشی دیگر از مکمل در اختیار قرار داده شده، می رود.
چه میزانی از این مکمل ها باید استفاده شود؟
البته بایستی در نظر داشت که شما نمی توانید بدون حساب و کتاب هر چقدر می خواهید پروتئین مصرف نمایید بعش هم انتظار کاهش وزن ناشی از کاهش بافت چربی را داشته باشید، چرا که همین پروتئین، در هر گرم از خود، می تواند 4 کالری را به بدن رسانده و در صورتی که مازاد بر نیاز باشد، نه تنها فرآیند کاهش وزن را مختل می کند بلکه ممکن است روند معکوس شده و این کالری مازاد در بدن به شکل بافت چربی ذخیره شود و کلا فرد به اهداف مورد انتظارش نائل نگردد.
در کنار مکمل های پروتئینی، موارد دیگری که در زمان کاهش بافت چربی نیز وجود دارد، توجه به مقدار دریافت درشت مغذی های دیگر، یعنی چربی ها و کربوهیدرات ها، می باشد. اغلب عزیزان، در دوران کاهش وزن، به صورتی بی رویه، مصرف این دو درشت مغذی را، محدود کرده که این امر خود می توان به راحتی روند کاهش وزن بافت چربی را مختل نموده و به سلامت عمومی بدن، آسیب وارد ساخته و به مرور، عضلات را دچار کاهش حجم شدید نماید. پس عاقلانه است که به گونه ای حساب شده، جایگاهی را برای هر سه درشت مغذی در رژیم غذایی روزانه خود، انتخاب نمایید. برای مثال، رعایت 45 الی 50 درصد از کالریی دریافتی از منابع پروتئینی، 30 الی 40 درصد کربوهیدراتی و مابقی از چربی های سالم، تا به این شکل هم سوخت رسانی به بدن به شکلی صحیح صورت گرفته، هم کارکرد بدنی مختل نشود و همچنین تا جای ممکن از کاهش حجم توده عضلات، جلوگیری به عمل آید.
توجه:
در مجموع، بهتر است که این کالری روزانه مورد نیاز بدنتان را، در طی فرضا شش وعده به بدن رسانده که می تواند سه وعده آن از مواد غذایی مرسوم تامین شود و سه وعده دیگر از مکمل های پروتئینی مانند دایت وی شرکت PhD و یا وی ایزولیت PhD تامین شود که جهت رعایت یک رژیم غذایی کاهش وزن و به زبان ساده تر؛ سوزاندن بافت چربی اضافی، بسیار کارآمد عمل می نمایند.
